BMW R 1300 GS Adventure ile Nova Scotia Motosiklet Turu

Motosiklet tutkunlarına yeni bir şey anlatmıyorum: Dünyayı en iyi iki tekerlek üzerinde keşfedersiniz! Hiçbir seyahat türü, ilerlemenin hızıyla içine dalmanın yoğunluğunu motosiklet kadar mükemmel bir şekilde birleştirmez. Ve sonra tekrar tekrar olur – sizi anında büyüleyen bir bölge keşfedersiniz. "Nova Scotia"? İsmi bile uzaklara gitme arzusunu uyandırıyor!

Bu denizcilik eyaleti sadece başka bir seyahat noktası değil: 1749'da ilk İngiliz yerleşimcilerin indiği ve Yeni Dünya'ya stratejik bir kapı olarak kurulan Halifax. Buradan, Kanada her iki dünya savaşında Avrupa'ya birlikler ve ikmal malzemeleri gönderdi – tarihe geçen bir liman. Bizim için Halifax, vahşi güzellik ve beklenmedik yoğunlukta bir bölgeyi keşfedeceğimiz büyüleyici bir motosiklet yolculuğunun başlangıç noktası olacak. Nova Scotia'ya hoş geldiniz – motosiklet tutkunları için Kanada'nın en iyi saklanan sırrı!

Halifax'tan Peggy's Cove'a giden 333 numaralı rota, ilk kilometrelerden itibaren, Nova Scotia'nın neden motosiklet destinasyonları arasında keşfedilmemiş bir inci olduğunu gözler önüne seriyor. Avrupalı sürücüleri burada bekleyen manzara, hayal gücünü aşan bir yoğunlukta: Duyuların sürekli olarak zorlandığı dramatik bir yoğunlukta bir doğa. Ormanlar, sular, deniz ve göller öyle hızlı bir ritimle değişiyor ki, yolun kenarındaki suyun bir göl mü yoksa deniz kıyısı mı olduğunu anlamak zorlaşıyor. Bazen dalgalar, bazen suyun renk tonları ipucu veriyor ama çoğu zaman insan sürekli bir hayranlık içinde kalıyor.

333 numaralı rota, bu turun en önemli noktalarından biri olarak hemen kendini gösteriyor – peyzaj açısından büyüleyici, bu pazartesi trafiği az, R 1300 GS Adventure'ın kendine özgü akıcı sürüş hissini yaşatan bir deneyim. Peggy's Cove'a vardığımızda, elbette karakteristik granit kayalara tırmanma cazibesine kapılıyoruz, ancak burası aynı zamanda turistik Nova Scotia'nın özünü barındırıyor. Bu sıcak noktadan uzaklaştıkça, yüksek sezonda bile Avrupa standartlarını unutturan bir huzur ortaya çıkıyor.

Queensland Beach’teki bir fotoğraf molası, bu kıyının tüm çelişkilerini gösteriyor: Karayip estetiğinde beyaz kum plaj, ancak sadece cesur olanların veya uygun koşullarda Akdeniz turistlerinin soğuk Atlantik sularına gireceği sıcaklıklar. Böylece yarımadalar ve iç bölgeler arasında gezinerek, Chester ve Mahone Bay gibi resimli kitap kasabalarını geçiyoruz ve Lunenburg önümüzde beliriyor – insanın gerçek bir hedefe vardığını hissettiren o kadar pitoresk bir manzara.

R 1300 GS Adventure'ı Smokey's Restaurant'ın yanında, rengarenk ahşap cephelerin gölgesine park ediyoruz ve Atlantik manzaralı bir barbekü mutfağının tadını çıkarıyoruz; Lunenburg'u UNESCO Dünya Mirası haline getiren o yoğun renk zenginliği eşliğinde. Geri dönüş yolculuğunu, sabahları iç bölgenin çekiciliği varken, şimdi başka yarımadalara saparak kasten çeşitlendiriyoruz. Hafta içi düşük trafik yoğunluğu, sürekli manzaralar ve bu akıcı trafik akışı, bizi adeta Atlantik'in yanında süzülmeye bırakıyor.

Nova Scotia'daki bu ilk günün ardından, burada misafir olabilmenin derin bir minnettarlığı içindeyiz – ve aynı zamanda gelecek günlerin neler getireceği konusunda bir heyecan içindeyiz. Bu yumuşak başlangıç ​​bile bu kadar etkileyiciyse, Cabot Trail bizim için neler saklıyor olabilir?

İşte turu takip etmek için Calimoto.

Bir motosiklet gazetecisi olarak, her günü viraj zenginliği ve sürüş meydan okumalarına göre değerlendirmeye alışkınım. Ancak bugün, dürüst olalım, sadece motosiklet açısından oldukça mütevazıydı. Yine de bu bölgeyi keşfetmeyi bilinçli olarak seçtik çünkü burada çok sayıda tarih ve ilginç doğa olaylarını gözlemleyebildik. BMW R 1300 GS Adventure ile uzun bağlantı etapları adeta uçarak geçiyor, Nova Scotia'nın enginliğini keyifle içine çekiyorsunuz.

Gün, kuzeye doğru bir saatlik sürüşle Burntcoat Head Park'a gidişle başladı – burası doğa harikalarının bazen mükemmel bir virajdan daha etkileyici olduğunu kanıtlayan bir yer. Burada dünya rekoru kırabilecek düzeyde gelgit farkını gözlemleyebildik ve bu, gerçekten gelgit değişimini ve suyun yükselip alçalışını çıplak gözle izleyebileceğiniz dünyanın az sayıdaki yerlerinden biri. Altı saat içinde 16 metrelik su seviyesi farkı – bu, deneyimli motosiklet gazetecilerine bile tüylerini diken diken ediyor. Birkaç saat içinde buraya 160 milyar ton Atlantik suyu dolacakken açık deniz tabanında yürümek, her virajın önemini gölgede bırakan bir deneyim.

R 1300 GS ile geri dönerken, Evangeline Trail bizi Annapolis Valley'den geçirdi – Nova Scotia'nın tarım ve şarap kültürünün kalbi. Diğer yandan, mobil telefon yardımıyla Fransız çiftçiler ve yerleşimcilerin yaşadığı Akademik tarih ve dramayı keşfettik. Grand-Pré'de, bu UNESCO Dünya Mirası alanında, tarih elle tutulur hale geliyor: 1755'te burada 10.000'den fazla Akadya'lı sürgün edildi – Fransızların "Le Grand Dérangement" dediği şey. Kültürün bir trajedisi; sürgün edilmelerine rağmen kimliklerini korumuşlar.

Bizi şaşırtan şey: bu yoğun şarap kültürü bölgesinin, Nova Scotia'nın aksi halde bu kadar sert görünen doğasında barınması. Gaspereau Valley, güney yönlü yamaçları ve çevresindeki dağların korumasıyla, Benjamin Bridge ve Gaspereau Vineyards gibi dünya çapında şarap üreten bağların bulunduğu bir mikro iklim yaratmıştır. Bağlar arasındaki virajlı kırsal yollar, diğer türlü düz olan bağlantı yollarını telafi etti – burada Nova Scotia'nın yumuşak, neredeyse Akdeniz'e özgü yüzü kendini gösteriyor.

Halifax'a dönüş yolunda, büyük şehrin hemen yanı başında Sandy Lake'i ziyaret etme fırsatını yakaladık. Otoyol çıkışından üç dakika mesafede, ıssız bir vahşi doğayı keşfederek günü sonlandırdık. Nova Scotia'nın en büyüleyici özelliklerinden biri burada kendini gösteriyor: Binlerce buzul gölüyle Kanadalı Kalkan'ın jeolojik olarak eski manzarası, eyalet başkentinin kapılarına kadar uzanıyor. Avrupa'da düşünülemez olan – büyük şehirden doğrudan el değmemiş doğaya geçiş – burada Nova Scotia'nın sıradan bir günü.

Evet, bugün bir viraj şöleni yaşamadık. Ama bazen tam da böyle günler, motosiklet yolculuklarının neden sadece mükemmel virajı kovalamaktan ibaret olmadığını gösteriyor. Bugün bölgeye, tarihe ve doğaya derin bir dalış yaptık! Önümüzdeki günlerde yeterince virajla karşılaşacağız.

Günün Rotası (az viraj, bol tarih!): https://calimoto.com/calimotour/wolfville-r-nnYmIQBDz5

Deneyimli bir motosiklet gazetecisi olarak, beni artık hiçbir şeyin kolay kolay şaşırtamayacağını düşünürdüm. Ta ki bugün, oğlum BMW R 1300 GS Adventure'ın artçı koltuğunda kulaklıkla, "Baba, sanırım bugün tüm Kanada'yı geçtik," diye yorum yapana kadar. Ve gerçekten de, küçük Avusturya'dan büyük geniş dünyaya açılan insanlar için böyle hissettiriyor. Nova Scotia'daki bu tek etap bile bizim için koca bir evreni geçmek gibiydi. Navigasyon cihazımız "bir sonraki dönüş 120 kilometre" gösterdiğinde biliyoruz ki, önümüzde sadece manzara, doğa ve vahşi yaşam var.

Bugünkü tur yoğundu – üç jeolojik dünya boyunca 470 kilometre. Halifax'tan Doğu Kıyısı boyunca 7. Rota ile bu Nova Scotia'nın "unutulmuş kıyısı"na doğru ilerledik, ki bu yer, sıkı Kanada tutkunlarının bile genellikle gözden kaçırdığı bir yer. Porters Lake ve Tangier arasında, en son buzul çağından beri değişmemiş granit kayalıklar ve insan gözüyle hiç görülmemiş gibi yalnız koylar olan orijinal Denizcilik-Kanada ortaya çıkıyor. Özellikle Tylors Head gibi yerlerdeki su kenarındaki duraklar güzeldi; kilometrelerce uzanan harika kum plajı tamamen bize aitti. Nova Scotia'nın paradoksu burada kendini gösteriyor: Avusturya'dan biraz daha küçük bir ülke, ama Viyana'nın yarısı kadar nüfusa sahip, burada bile muhteşem plajlarda çoğu zaman tek ziyaretçi siz oluyorsunuz.

BMW R 1300 GS Adventure, bu kilometreleri bize oldukça lezzetli hale getirdi. Karakteristik Boxer sesi, rüzgarla birleşirken, yükselti farkı değil de, saf yücelik ve genişlikleriyle her Alpler geçidinden daha dramatik bir manzarada yol aldık. Sheet Harbour'da ilk büyük dönüşüm gerçekleşti: Atlantik granit kıyısı daha yumuşak tepelere yerini bıraktı, bu jeolojik geçiş, kültürel olarak da kendini gösteriyor. Burada, Cape Breton toprakları başlıyor, Gael etkisi altında, cadde isimleri aniden İskoçça tınlıyor ve Denizcilik İngilizcesi keltik bir hava kazanıyor.

Havre Boucher'deki Canso Causeway, dramatik zirve noktasını işaretledi: İki dünya arasında sayılı sabit kara bağlantılarından biri. Solda Nova Scotia anakarası, sonsuz ormanları ve gölleriyle, sağda Cape Breton Adası – jeolojik olarak zaten Appalaşların bir parçası, kültürel olarak Kuzey Amerika Atlantik'inin ortasında bir İskoç sığınağı. Burada aniden anlıyorsun ki, kıtanın diğer ucundan gelen motosikletçiler sadece virajlar veya manzara için değil, haritalarda yer almayan sınırları aşma hissi için geliyorlar.

Bras d’Or Lakes boyunca yapılan son sürüş – Kanada'nın en büyük tuzlu su gölü – dramatik bir ana eylemden sonra rahatlatıcı bir final gibiydi. St. Peters'taki Battery Provincial Park'ta verilen mola, bu manzaranın stratejik dehasını ortaya koydu: Bir zamanlar Fransız kaleleri Atlantik ile iç su geçişini kontrol ederken, yüzyıllar boyunca Avrupa güç mücadeleleri içinde sürdüğünüzü fark ediyorsunuz, her iki tarafı da aşan bir manzarada.

Genel olarak, bugün çok, çok uzun bir tur yaptık – ama Nova Scotia'nın neden motosikletçiler için bir tutkuya dönüşebileceğini açıklayan bir turdu. Burada sadece manzaraların içinden değil, jeolojik çağlar, kültürel katmanlar ve Avrupa'da artık düşünülemez hale gelmiş bir yalnızlık içinde sürüyorsunuz. Eğer navigasyon “bir sonraki dönüş 120 kilometre” gösteriyorsa, bu bir uyarı değil – bir vaattir.

İşte Günün Rotası.

Bir Avusturyalı motosiklet gazetecisi bir köprüyü gördüğünde saygıyla doluyorsa, arkasında özel bir şey olmalı. Sydney yakınlarındaki Seal Island Köprüsü, benim için tam da bunu yaptı – çelik ve betondan oluşan bir mimari şaheser, sadece iki kıyıyı değil, dünyaları birleştiriyor. BMW R 1300 GS Adventure ile üzerinden süzülmek, bir motosiklet kutsal mekanına resmi giriş yapmak gibiydi. Etkileyici, yüce, güçlü – bazen bir gazeteci olarak bile kelimeler yetersiz kalıyor. Köprüden sonra Cabot Trail hacıları bir karar vermek zorunda: Englishtown Feribotu biraz yolu kısaltıyor, ama biz güneydeki NS-30'u bilinçli olarak seçtik – ve ödüllendirildik. İşte burada Avrupa Alplerindeki geçitlerden temel olarak farklı olan geniş, kıvrımlı virajlar başlıyor. Alpler veya Pireneler'de dar dönüşler ve saç tokası virajlarla mücadele ederken, Nova Scotia manzara boyunca rahat bir süzülmeye davet ediyor. Appalaşların etekleri burada en güzel haliyle karşımıza çıkıyor: Göreceli olarak dik yokuşlar ve inişler, ancak alışık olduğumuzdan çok daha geniş yollarda. Motosiklet bir spor aracı olarak değil, manzaraları boyamak için bir fırça haline geliyor. BMW, bu jeolojik senfonide zahmetsizce kıvrılırken, sağımızda Atlantik tüm ihtişamıyla dalgalanıyordu.

Black Brook Beach'te, sıkı bir Kanadalının bile cesaret gerektirdiğini düşündüğü bir şeyi denedik: Milli park girişindeki ölçüm istasyonuna göre, tam 11,5°C su sıcaklığında Atlantik'e daldık. Şok edici ama aynı zamanda arındırıcı bir deneyimdi. Serin su, enerji depolamamıza da yardımcı oldu. Bu da gerekliydi, çünkü ardından nispeten uzun bekleme süreleri olan birkaç yol çalışması geldi. Maalesef, Nova Scotia'da rota boyunca can sıkıcı yol çalışmaları bir gerçek. Kış mevsimi burada donma ve çözülme döngüleriyle yolları öyle bir vuruyor ki, yollar adeta patlıyor. Kısa yaz mevsimi, hasarları onarmak için tek şans – motosiklet turistlerinin hesaba katması gereken bir gerçek. Haziran ve Eylül ayları arasında, efsanevi rotalarda bile burada onarım zamanı.

Bir Avrupalı olarak beni etkileyen şey: Rota boyunca kültürel değişim, her türlü Alp geçidinden daha dramatik. Cape Breton'un doğu ve kuzeyinde İskoç etkisi hakim, burada gayda sesi ve Galce duyuluyor. Batı kıyısında ise Fransız-Akadyen etkisi: Mimari değişiyor, müzik, hatta insanların bahçelerini düzenleme şekli ve menülerdeki yemekler bile. Bir adada iki dünya. Burada bir profesyonel olarak ciddi bir planlama hatasını kabul etmeliyim: Cabot Trail'de bir gün geçirmek bir çeşit saygısızlık. Bugün yaşadıklarımız bir iştah açıcıydı, hepsi bu. Bu rotayı doğru sürmek isteyenler, en az üç gün planlamalı ve üssünü akıllıca seçmeli: Sydney değil, Baddeck üs olarak seçilmeli. O zaman muhteşem Seal Island Köprüsü kaçırılır, ama Meat Cove'da muhteşem kuzey kıyısı, Skyline Trail ve Baddeck'teki Alexander Graham Bell Müzesi için zaman kazanılır. Yürüyüş ayakkabıları da valizde olmalı. Kuliner deneyimimizi, Bras d’Or Lakes kenarındaki otantik Denizcilik atmosferine sahip Freight Shed'de Baddeck'te sonlandırdık. Alexander Graham Bell'in yazlığının olduğu ve “Dünyayı dolaştım... ama basit güzellik için Cape Breton hepsini geride bırakıyor” diye yazdığı bu yerde, deniz manzarası eşliğinde somon balığını yerken, neden bir daha asla ayrılmak istemediğini anladık. Bugünkü gün Cabot Trail deneyimi değil - bir vaatti. Bu rotaya hak ettiği zamanı verdiğinizde neler olacağının bir vaadiydi. Akıcı sürüş, jeolojik çeşitlilik, kültürel zenginlik ve dramatik manzara kombinasyonu, Cabot Trail'i haklı olarak Kuzey Amerika'nın en iyi 5 motosiklet rotasından biri yapıyor. Yarın, motosikleti geri vereceğimiz Halifax'a geri dönüyoruz. Ancak kafamda zaten bir sonraki gezi planlandı: Üç gün, doğru üs, tam rota. Çünkü bugün yaşadıklarımız sadece bir ön tadımdı. Ana yemek henüz bekliyor.

İşte rotamız

Nova Scotia'da, Avrupa'dan gelen motosiklet sürücüleri için büyük maceralar bekliyor. Bu harika derecede yoğun bölgenin büyük bir artısı: Düşündüğünüzden daha yakın! Halifax şehri, Avrupa'dan diğer tüm Kuzey Amerika şehirlerinden daha hızlı ulaşılabilir. Örneğin, Halifax - Frankfurt arası uçuş 6:30 saat sürüyor. Nova Scotia ile yaz aylarında saat farkı 5 saat. Bölge erişilebilir, insanlar dost canlısı ve mesafeler makul. Yine de, oradaki deneyimler çok yoğun, macera dolu ve vahşi hissettiriyor. Discover Airlines, Frankfurt'tan konforlu bağlantılar sunuyor. Lufthansa / Austrian / Swiss ağı üzerinden Nova Scotia'ya harika uçuş bağlantıları bulabilirsiniz.